Jest to przedruk (kopia) wypowiedzi giero z dnia 9.09.2005r ze zmianami z marca 2007r na forumbrzeg o dawnym Orliku


Piłka ręczna to obok koszykówki i piłki nożnej jedna z najpopularniejszych dyscyplin w naszym mieście, a jednocześnie jedna z najpłodniejszych w talenty. Z Brzegu bowiem wywodzi się spora grupa zawodników, którzy zrobili mniejsze lub większe kariery nie tylko w kraju, ale i na arenach międzynarodowych, grając w ligach zagranicznych i w reprezentacji Polski.
Wszystko zaczęło się w 22 grudnia 1957 roku, kiedy to w wyniku starań Kazimierza Boruty powstał Międzyszkolny Klub Sportowy Orlik Brzeg. Wśród sekcji, które rozpoczęły swoja działalność wraz z powstaniem Orlika były koszykówka chłopców i dziewcząt, siatkówki oraz piłki ręcznej dziewcząt i szczypiorniak chłopców. Szkoleniem dziewcząt w pierwszych latach zajmował się sam Kazimierz Boruta (zajęcia odbywały się na boisku asfaltowym przy szkole nr 1), a chłopców prowadził obecny Starosta Powiatu – Stanisław Szypuła (treningi były na boisku na stadionie).



Do 1990 roku szczypiorniści Orlika brali udział jedynie w rozgrywkach młodzieżowych. Sekcja dziewcząt bardzo wcześnie zakończyła swoją działalność, chłopcy natomiast przetrwali do dnia dzisiejszego.

Pierwszy sukces przeszedł w 1960 roku, kiedy to Orlik zdobył pierwsze miejsce w Mistrzostwach Opolszczyzny Szkół Średnich. Rok później podopieczni Stanisława Szypuły w tych samych rozgrywkach byli na trzecim miejscu oraz wygrali turniej o puchar PKKFiT. Wyróżniającymi się zawodnikami z tych lat byli tacy gracze jak Andrzej i Antoni Przybeccy, Ryszard Konfisz, Gawor, czy bramkarz Jerzy Rusin. Tak w tamtych latach, jak i w późniejszych i obecnych, zawodnicy, którzy się wyróżniali trafiali do innych klubów i cała ta wymieniona piątka została zawodnikami pierwszoligowej Gwardii Opole, a Antoni Przybecki i Ryszard Konfisz trafili nawet do reprezentacji Polski, z którą walczyli o awans do Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku.

Później do Gwardii trafiali Andrzej Urbański, Jarosław Purwin, Tomasz Niedźwiecki, Waldemar Niewczas, Marek Budny, Janusz Wawrzyniak, Krzysztof Bort, Przemysław Bagińskim Bartłomiej Bułkowski, Paweł Hofman, czy ostatnio Marcin Stefaniszyn. Do Śląska Wrocław z Brzegu wyjechali bracia Szymon i Łukasz Szczuccy, a w innych klubach grali ponadto Przemysław Wróbel, czy Andrzej Czwakiel. Oprócz Przybeckiego i Konfisza w reprezentacji Polski zagrali Marek Budny i bracia Szczuccy, a w młodzieżowych występy zaliczyli Waldemar Niewczas, Jarosław Purwin, Dariusz Smuga, Robert Mniemiec i Przemysław Sobieraj.



W latach 70-tych klub nadal występował w rozgrywkach młodzieżowych. W roku 1975 brzeski Zespół Szkół Budowlanych, w którym większość graczy to byli zawodnicy Orlika, zajął drugie miejsce w Mistrzostwach Polski Szkół Budowlanych. Ta samą pozycję zajął Orlik trzy lata później w półfinałach Mistrzostw Polski Międzyszkolnych Klubów Sportowych. W tym czasie zespół był już prowadzony przez Jana Gawlika, a do wyróżniających się zawodników należeli: Krzysztof Żółtaniecki, Roman Kamiński, Andrzej Urbański, Stanisław Twardowiski, R.Mostal, Janusz Fidrysiak, J.Kowalik, Krzysztof Nowak, Zbigniew Makowiecki, A.Sadowiński, E.Kuczora, czy W.Popowicz.

Zawodnicy ci później stanowili o sile seniorskiego zespołu Stali Brzeg, w której sekcja piłki ręcznej powstała w połowie lat 70-tych. Oznaczało to, że wychowankowie Orlika nie musieli już szukać sobie klubów w innych miastach, mogli już po zakończeniu gry w kategoriach młodzieżowych kontynuować karierę w Stali. Oprócz wymienionych wyżej graczy, w Stali wyróżniali się jeszcze Adam Szulc i Sławomir Górecki, który jeszcze nie tak dawno reprezentował barwy Orlika w II lidze.
Pierwszym trenerem Stali był Jerzy Rusin i po roku gry w Klasie A jego zespół awansował do Ligi Wojewódzkiej. Po kolejnym roku, już pod wodzą Jana Gawlika, Stal po wygranych barażach w Brzegu awansowała do Ligi Międzywojewódzkiej. Przez kolejne lata szczypiorniści Stali „miotali” się między ligami W i MW, raz spadając, a raz awansując. Trenerami w tym czasie byli Piotr Rybarczyk (spadek do Ligi W), Roman Nadbrzeżny (awans do Ligi MW w 1986 roku), Ryszard Konfisz i jako ostatni Krzysztof Kulwicki. W 1989 roku sekcję piłki ręcznej w Stali rozwiązano.



W tym czasie w Orliku wciąż wychowywano kolejne pokolenia utalentowanej młodzieży, która albo zasilała Stal, albo opolska Gwardię. W 1979 roku w Orliku rozpoczął pracę trener Aleksander Janklowski, który przez lata wychował ogromną rzeszę doskonałych zawodników, którzy później trafiali do klubów pierwszoligowych i do reprezentacji młodzieżowych i seniorskich. W 1983 roku prowadzona przez niego drużyna awansowała do Mistrzostw Makroregionu Śląskiego, gdzie pewnie wygrała. W 1985 roku jego zespół zajął 12. miejsce w finałach Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży we Wrocławiu.

Orlik zagrał tam w składzie: Jarosław Purwin, Tomasz Niedźwiecki, Krzysztof Wyrwas, Aleksander Romanowicz, M.Romanowicz, M.Czupiał, M.Kuta, T.Sinkowski, M.Jadach, J.Dąbrowski, Dariusz Smuga i K.Górski. Rok później na OSM w Opolu Orlik był siódmy, a skład zespołu to: Marek Budny, Waldemar Niewczas, Robert Michalak, Robert Karlikowski, , Marek Szulczewski, Arkadiusz Mucha, M.Kuta, P.Tesarowicz, J.Dąbrowski, P.Bruzi. Po tym turnieju Waldemar Niewczas i Marek Budny otrzymali powołanie do kadry narodowej juniorów.
Kolejny rok przyniósł jeszcze większy sukces dla Orlika. Zespół młodzików zdobył Mistrzostwo Polski, wygrywając w Częstochowie Igrzyska Młodzieży Szkolnej. W zespole Aleksandra Janklowskiego występowali wówczas: Grzegorz Gudzik, W.Słodki, K.Bielecki, M.Stępczyński, Damian Ruciński, T.Dyrda, Paweł Pietraszek, D.Kałamuniak, B.Kopczuk, Marek Taczanowski, Przemysłąw Bagiński i T.Jakubowski. Ten sam zespół wzmocniony dodatkowo Przemysławem Sobierajem i wypożyczonymi z Gwardii Opole Piotrem Przybeckim (obecnie reprezentant kraju i zawodnik grający w Bundeslidze) i Jerzy Matwijowem, rok później zajął piąte miejsce na OSM w Kielcach.



Na kolejny młodzieżowy sukces Orlik czekał do 1994 roku, kiedy to już pod wodzą Krzysztofa Kulwickiego brzeżanie zajęli drugie miejsce w Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w Krakowie. W zespole tym grali tacy zawodnicy jak: Robert Makos, Michał Kamiński, Paweł Hofman, Roman Polak, Paweł Bujakieiwcz, Jacek Kuncajtis, czy Piotr Zapotoczny.
W ostatnich latach w Orliku wciąż szkoli się młodzież i każdego roku zespoły te awansują do rozgrywek centralnych.
W 1990 roku zespół juniorów starszych Orlika został zgłoszony do rozgrywek seniorskich Ligi Wojewódzkiej. Do zespołu dołączyli grający wcześniej w Stali Piotr Senecki, Sławomir Czerkawski, Arkadiusz Mucha, a później Krzysztof Żółtaniecki. Już w pierwszym sezonie zespół spisał się znakomicie i wywalczył awans do Ligi MW. W 1995 roku następuje kolejny sukces, po wygranych barażach z Kasztelanem Sierpc Orlik pod wodzą Aleksandra Janklowskiego awansował do II ligi, a autorami tego sukcesu byli: Dariusz Smuga, Arkadiusz Mucha, K.Sowierszenko, Krzysztof Bort, Tomasz Pociecha, Janusz Wawrzyniak, Szymon Szczucki, Przemysław Bagiński, Marek Taczanowski, Tomasz Niedźwiecki, Przemysław Sobieraj i Paweł Pietraszek..

 W pierwszym sezonie w gronie drugoligowców Orlik był rewelacją rozgrywek i długo walczył o awans do ekstraklasy. Ostatecznie zajął trzecie miejsce i był to najlepszy wynik w historii brzeskiej seniorskiej piłki ręcznej. Od tamtej pory brzeżanie bezskutecznie usiłują awansować do I ligi serii B.
Na początku lat 90-tych w Szczypiorniaku Brzeg istniała sekcja piłki ręcznej dziewcząt prowadzona przez Bogusława Pilcha i Zbigniewa Makowieckiego. Dziewczęta z różnym skutkiem występowały w rozgrywkach młodzieżowych i po kilku latach klub zawiesił działalnośc.

Orlik do dzisiejszego dnia słynie z systematycznej pracy z młodzieżą, tak więc tak samo jak przed laty z tego klubu wychodziło wielu znakomitych zawodników, tak samo i teraz możemy być spokojni o to, że w kolejnych latach brzescy szczypiorniści będą mieli kim grać i co najważniejsze możemy mieć pewność, że będą to wychowankowie naszego klubu.

KANDYDACI W PLEBISCYCIE 60-LECIA POWOJENNEJ HISTORII SPORTU BRZESKIEGO

ZAWODNICY
MAREK BUDNY Zdecydowanie najwybitniejszy wychowanek Orlika, ponad 100 występów w reprezentacji Polski, kilkakrotny Mistrz Polski z Iskrą Kielce i Śląskiem Wrocław, udane występy w ligach zagranicznych (Niemcy i Włochy)
ANTONI PRZYBECKI Wraz w Ryszardem Konfiszem był pierwszym reprezentantem Polski z Brzegu, jeden z wychowanków Orlika, którzy jako pierwsi zagrali w I lidze w barwach opolskiej Gwardii.
SZYMON SZCZUCKI Podobnie jak Marek Budny zaliczył wiele gier w reprezentacji Polski i ze Śląskiem Wrocław triumfował w Mistrzostwach Polski. Później występy w Bundeslidze i do dnia dzisiejszego w lidze szwajcarskiej.

TRENERZY
JAN GAWLIK Czołowy trener w początkowych latach istnienia Orlika, jako trener Stali wprowadził zespół do Ligi Międzywojewódzkiej.
ALEKSANDER JANKLOWSKI Wychowawca całej rzeszy wspaniałych graczy, grających później w I lidze i reprezentacji Polski. Wprowadził Orlika najpierw do Ligi Międzywojewódzkiej, a następnie do II ligi, gdzie zajął z nim trzecie miejsce.